10 juli 2019

VAN PIJN NAAR LOFPRIJS


Ik werd om 4 uur wakker en verdrietige gedachten vulden mijn geest.

"Waarom, Heere?" vroeg ik voor de duizendste keer. Ik was niet boos maar voelde ik me wel verward en verdrietig.

Waarom hebben onze geliefden keuzes gemaakt die ons en ook hen zelf pijn doen? Waarom ging het van kwaad tot erger? Waarom zagen zij niet dat het ontkennen van Bijbelse beginselen verkeerd is? Waarom konden we niet meer zo intiem met elkaar omgaan zoals vroeger?

IK DACHT AAN ASAF

Toen herinnerde ik me Asaf, geliefde kind van God. Hij stelde zoveel jaar geleden dezelfde soort vragen.

In Psalm 73 raakte Asaf in de war door het zien het schijnbare geluk van mensen die zonder God leefden.

Maar wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden, mijn schreden waren haast uitgeschoten, want ik was jaloers op de dwazen, toen ik de vrede van de goddelozen zag. Tot aan hun dood zijn er immers geen boeien, en hun kracht is fris. Zij verkeren niet in moeiten, zoals andere stervelingen, en worden niet gekweld met andere mensen.

In Psalm 77 riep hij het uit tot God in de nacht en hij was diep verontrust toen hij aan vroegere tijden dacht.

Ik overdacht de dagen vanouds, de jaren van vroegere eeuwen. Ik dacht aan mijn snarenspel, 's nachts peinsde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht: Zou de Heere dan in alle eeuwigheid verstoten en voortaan niet meer goedgezind zijn? Houdt Zijn goedertierenheid voor altijd op? Komt aan Zijn toezegging een einde, van generatie op generatie? Heeft God vergeten genadig te zijn? Of heeft Hij Zijn barmhartigheid door toorn afgesloten? 

ASAFS PERSPECTIEF VERANDERDE

Maar toen Asaf onrustig werd en zich door God vergeten voelde, hield hij opeens op met klagen. Zijn perspectief veranderde. Hij begon na te denken over Gods trouw, over Gods altijd aanwezige troost en de eerdere wonderen die Hij deed. (1) 

Asaf ging van zijn pijn over tot het prijzen van God; "O God, Uw weg is in het heiligdom. Wie is een God zo groot als God? U bent de God Die wonderen doet!"

U zult mij leiden door Uw raad,
daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen.
Wie heb ik behalve U in de hemel?
Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde.
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.
MET GODS HULP

Zijn omstandigheden kon Asaf niet veranderen, maar wel zijn perspectief. Met Gods hulp kunnen wij hetzelfde doen! Breng al je moeiten en zorgen bij God. Iedere dag opnieuw.


---------------------
(1) 2 Korinthiërs 1: 3-5 geeft uitdrukking aan Gods vermogen om ons te troosten in ons verdriet.

8 opmerkingen:

  1. Dankjewel voor deze mooie overdenking. We willen zo in onze klacht blijven hangen, in onze pijn. Maar om dan te danken en God te loven voor zijn trouw! Eye opener! Thanks! Liefs

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel veel liefs terug. Sterkte in je eigen situatie. Hij is getrouw.

      Verwijderen
  2. Wat een vertroosting bieden deze psalmen, het is goed nabij God te wezen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Psalmen zijn zo mooi om te lezen. Ieder Psalm is weer anders. Je kijkt er Gods kind in het hart.

      Verwijderen
  3. Wat bemoedigend. Dat je ingegeven krijgt hoe Asaf van perspectief veranderde. Zo werkt de Geest, Hij brengt zijn geliefden in herinnering wat Hij in Zijn Woord aanreikt. Hij geeft wat nodig is op een moment dat wij Hem om hulp vragen en zelfs wanneer wij dat even niet kunnen. Heel mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Bijzonder hoe God je dit in gedachten bracht.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zal het doorgeven aan Gail. God is een God van wonderen. Hij bestuurt ook onze gedachten.

      Verwijderen

Heel fijn dat je wilt reageren.