Als we om het hoekje van zijn slaapkamer gekeken hadden, zouden we de tranen over zijn gezicht zien stromen. Hij was te bedroefd om te spreken. Zijn ziel weigerde getroost te worden. Hij jammerde. Hij was verontrust en had het gevoel dat God niet meer naar hem omkeek.
IK ZAL GEDENKEN
Als je deze Psalm leest, ontdek je een omslagpunt. Asaf nam zijn gedachten gevangen (2 Korinthe 10:5). Hoe? Door zich eraan te herinneren wie God voor Zijn volk geweest was en wat Hij voor hen deed:
- Hij is wonderbaarlijk en krachtig (15). U bent de God Die wonderen doet, U hebt Uw macht bekendgemaakt onder de volken.
- Hij verlost mannen en vrouwen (16). U hebt Uw volk door Uw sterke arm verlost, de nakomelingen van Jakob en van Jozef.
- Hij heeft controle over de natuur en al het andere (17-19). De wateren zagen U, o God, de wateren zagen U, zij beefden, ook de diepe wateren sidderden. De wolken goten water uit, de hemel gaf geluid, ook vlogen Uw pijlen overal heen. Het geluid van Uw donder klonk in het rond de bliksemflitsen verlichtten de wereld, de aarde sidderde en beefde.
- Hij leidt Zijn volk, zichtbaar en onzichtbaar (20-21).
Nadenken over Gods karakter is een goede manier om onze gedachten weer op het juiste spoor te krijgen als we ons zorgen maken. Lees vers 21 en 22 nog eens. De manier waarop God ons te hulp schiet zal ons verrassen en verbazen!
Uw weg was door de zee, Uw pad door grote wateren, en Uw voetstappen werden niet bekend. U leidde Uw volk als een kudde door de hand van Mozes en Aäron. (Psalm 77:20-21)
Voor het hele verhaal van de stressvolle nacht en het wijze besluit van Asaf, zie Psalm 77.
Gail Burton Purath