Toen ik haar zag, zag ik licht

Toen ik Karen leerde kennen, had kanker haar lichaam al ernstig aangetast. Ze was zwak en kwam nog maar af en toe haar kamer uit. Ik woonde zes weken in haar huis, om haar te helpen met de dagelijkse dingen — koken, opruimen, boodschappen. 

En ik observeerde haar…

Haar ziekte, die al vijf jaar aanhield, had haar lichaam gesloopt. Maar wat mij raakte, was niet haar zwakte. Het was haar innerlijke rust. Er straalde iets van haar uit. Ze straalde de vrede van Christus. En ze was dankbaar voor de kleinste dingen: een zonnestraal op haar gezicht, een kop thee, een glimlach.

Die weken met haar maakten diepe indruk op me. Ze deed me denken aan de woorden van Jezus in Mattheüs 5:14–16 en Lukas 11:33–36, waar Hij zegt dat Gods kinderen het licht in deze wereld zijn. Een licht dat niet gedoofd wordt door het donker eromheen.

“Als dan uw hele lichaam licht is, zonder enig duister deel, zal het helemaal licht zijn, zoals wanneer de lamp u met zijn stralen verlicht.” (Lukas 11:36)

Karen had een zuiver zicht op God. Niet verbitterd, niet klagend, maar stil vertrouwend. Toen ze enkele maanden later haar Heere van aangezicht tot aangezicht mocht zien, wist ik: haar licht werd niet minder. Het werd helderder. 

🌟 Volmaakt, zoals beloofd in 1 Korinthe 13:12.

Zij liet mij zien wat het betekent om werkelijk licht te zijn. Niet luid, niet op de voorgrond, maar zacht en helder — in het donker. Wat een getuigenis.

Gail Burton Purath

Origineel: The Light Within
Vrij Vertaald door Aritha Vermeulen

Profetische fluisteringen

Na Zijn opstanding ontmoette Jezus twee discipelen die onderweg waren naar een dorp genaamd Emmaüs (Lukas 24:13-35).

Ze herkenden Hem niet, maar Hij wandelde met hen mee en “begon bij Mozes en al de profeten en legde hun uit wat in al de Schriften over Hem geschreven stond” (Lukas 24:27).

Wat een moment moet dat zijn geweest!

De verlossing door Christus was geen latere oplossing, maar deel van Gods plan vanaf het begin (Genesis 3:15). Als we dat gaan zien, verdiept het onze liefde voor zowel het Oudere als het Nieuwe Testament.

Neem een moment om stil te staan bij deze prachtige lijst van “fluisteringen” — hints en voorafschaduwingen — die God door elk boek van het Oude Testament heen gaf, als voorbereiding op de komst van Jezus.

📜 Jezus in elk boek van het Oude Testament

• Genesis – Het Zaad van de vrouw

• Exodus – Ons Paaslam

• Leviticus – Onze Hogepriester

• Numeri – De Vuur- en Wolkkolom die ons leidt

• Deuteronomium – De Profeet als Mozes

• Jozua – De Machtige Overwinnaar

• Richteren – Onze Bevrijder

• Ruth – Onze Losser uit het geslacht

• 1 & 2 Samuël – De Zoon uit het huis van David

• Koningen & Kronieken – Onze Machtige Koning

• Ezra & Nehemia – Herbouwer van gebroken muren

• Esther – Onze Weg tot Bevrijding

• Job – Onze Hoop in moeitevolle tijden

• Psalmen – Onze Herder en Offer

• Spreuken & Prediker – Onze Wijsheid

• Hooglied – Onze Geliefde en Bruidegom

• Jesaja – Onze Lijdende Knecht

• Jeremia – De Rechtvaardige Spruit

• Klaagliederen – De Profeet die over ons weent

• Ezechiël – De Wachter die ons waarschuwt

• Daniël – De Vierde Man in de vurige oven

• Hosea – Onze Trouwe Echtgenoot

• Joël – Degene die doopt met de Heilige Geest

• Amos – Onze Lastendrager

• Obadja – Degene Die Machtig is om te redden

• Jona – De Zender van zendelingen

• Micha – De Boodschapper van het Goede Nieuws

• Nahum – De Wreker van de rechtvaardigen

• Habakuk – Degene die roept om opwekking

• Zefanja & Haggai – De Gever van een nieuwe kans

• Zacharia – De Doorboorde Zoon

• Maleachi – De Zon der Gerechtigheid met genezing onder Zijn vleugels

Elke bladzijde van de Bijbel is doordrenkt met verwachting, belofte en genade. Als je door de Bijbel leest, besef dan dat je deel hebt aan het grootste verhaal ooit geschreven — het verhaal van de schuldige mens en Gods onvoorstelbare liefde.

📖 “Want wat eertijds geschreven is, is tot onze lering geschreven, opdat wij door de volharding en de vertroosting van de Schriften hoop zouden hebben.” – Romeinen 15:4

Gail Burton Purath

Origineel: Jesus in the Old Testament
Vrij Vertaald door Aritha Vermeulen

Wat als Christus niet was opgestaan?

Zeven aangrijpende waarheden uit 1 Korinthe 15:14-17 

Sta jij weleens stil bij hoe belangrijk de opstanding van Jezus werkelijk is?

De apostel Paulus schrijft in 1 Korinthe 15:

"En als Christus niet is opgewekt, dan is onze prediking zonder inhoud en zonder inhoud is ook uw geloof. Wij blijken dan ook valse getuigen van God te zijn, want wij hebben van God getuigd dat Hij Christus opgewekt heeft – terwijl Hij Die niet heeft opgewekt, als inderdaad de doden niet opgewekt worden. Want als de doden niet opgewekt worden, is ook Christus niet opgewekt. En als Christus niet is opgewekt, is uw geloof zinloos: u bent dan nog in uw zonden."
(1 Korinthe 15:14-17, HSV)

Zonder de opstanding van Christus zouden we met deze zeven aangrijpende waarheden moeten leven:

1️⃣ Het evangelie zou geen kracht hebben.
Geen overwinning, geen levende hoop — slechts een mooi verhaal zonder werkelijke betekenis.

2️⃣ Ons geloof zou leeg zijn.
Waarom geloven in een dode redder?

3️⃣ Alle discipelen zouden valse getuigen zijn.
Want zij getuigden dat Jezus leeft — terwijl dat dan niet waar zou zijn.

4️⃣ Er zou voor ons geen opstanding zijn.
Als Jezus niet opstond, dan zullen ook wij niet opstaan.

5️⃣ Christus zou nog steeds in het graf liggen.
Dan zouden we geen levende Verlosser hebben.

6️⃣ Wij zouden zonder hoop zijn.
Dan rest er alleen de dood, zonder uitzicht.

7️⃣ Onze zonden zouden nog op ons drukken.
Geen vergeving, geen verlossing, geen vrede met God.

🙏 Maar… Prijs de Heere! Hij ís opgewekt!
En dat verandert álles.

We vieren met Pasen niet zomaar een gebeurtenis uit het verleden — we vieren de machtige doorbraak van het Leven over de dood.

Omdat Hij leeft, is er hoop.
Omdat Hij leeft, zijn onze zonden vergeven.
Omdat Hij leeft, zullen ook wij leven.

Laat je hart jubelen over deze wonderlijke waarheid:

HIJ LEEFT!
HIJ IS WAARLIJK OPGESTAAN! 🕊️

Gail Burton

Origineel: If Christ...
Vrij Vertaald door Aritha Vermeulen

Het ruwhouten kruis

"The Old Rugged Cross Where The Dearest and Best For a World of Lost Sinners Was Slain..."

De woorden alleen al brengen het beeld naar boven: het kruis op Golgotha, ruw van hout, veracht door mensen — maar kostbaar in de ogen van wie gelooft.

In 1912 werd de Amerikaanse evangelist George Bennard bespot door jongeren tijdens een opwekkingsdienst. Die spot, zo respectloos tegenover God, raakte hem diep. In zijn worsteling zocht hij de stilte op om te overdenken wat het kruis werkelijk betekende. Uit die momenten van gebed en bezinning ontstond het wereldberoemde lied: The Old Rugged Cross.

Ook in het Nederlands is dit lied vertaald, en het raakt aan dezelfde diepe waarheid: het kruis is niet slechts een historisch feit, maar de plek waar schuld werd gedragen, verlossing bewerkt en liefde zichtbaar werd. 

Lees de woorden eens aandachtig — biddend, eerbiedig, dankbaar:

Op die heuvel daarginds

Stond een ruwhouten kruis

Het symbool van vervloeking en schuld

Maar dat kruis werd de mens

Tot het kostbaars kleinood

Daar Gods wet aan dat hout werd vervuld

Refrein:

'k Klem mij daarom aan Golgotha's kruis

Tot de Heer komt en met Hem het loon

Als die grote dag aanbreekt

En Hij ons dat kruis

Dan verwisselt voor d' eeuwigheidskroon

O dat ruwhouten kruis

Door de wereld gesmaad

Heeft een wond're bekoring en macht

Want Gods Zoon liet zijn troon

Hij droeg smaadheid en hoon

Om de vreugd' die dat kruis voor ons bracht

Van dat ruwhouten kruis

Met het bloed van Gods Zoon

Straalt een licht dat door niets wordt gedoofd

Vol van schoonheid en pracht

Vol van reddende kracht

Voor een ieder die in Hem gelooft

Wat een wonder: dat kruis, een symbool van dood, werd tot teken van leven. En eens… wordt het verwisseld voor een kroon.

“Maar ik zal mij volstrekt niet beroemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus...” — Galaten 6:14

Gail Burton Purath

--

✝️ Vandaag is het Goede Vrijdag op de gregoriaanse kalender (18 april), de dag waarop wereldwijd miljoenen christenen herdenken dat Jezus werd gekruisigd en stierf voor de zonden van de wereld. Zijn offer aan het kruis blijft het hart van onze hoop. Het is volbracht!

Drie ontmoetingen met de Opgestane Messias

In Johannes 20 lezen we over drie ontmoetingen die Jezus had na Zijn opstanding.

✨ De eerste ontmoeting is met Maria bij het graf.
Jezus verschijnt aan haar om haar te troosten, haar te verzekeren dat Hij werkelijk leeft — én om haar zekerheid van zaligheid te geven.
Let op wat Hij zegt in Johannes 20:17:
“Mijn Vader en uw Vader, Mijn God en uw God.”
Hij betrekt haar in die diepe relatie. Het is persoonlijk.

✨ De tweede ontmoeting is met de discipelen, op de avond van de eerste dag van de week.
Zij zijn bij elkaar, achter gesloten deuren, vol angst en onzekerheid. Jezus komt in hun midden en brengt vrede. Hij verzekert hen van Zijn opstanding en spreekt over de komst van de Heilige Geest. (Johannes 20:19-23)

🕳️ Maar Thomas is er niet bij.
Hij gelooft het niet als de anderen zeggen dat ze Jezus gezien hebben.
“Ik zal het niet geloven,” zegt hij, “tenzij ik de littekens van de spijkers zie, en mijn hand leg in Zijn zijde.” (Johannes 20:24-25)

✨ Een week later verschijnt Jezus opnieuw, speciaal voor Thomas.
Hij nodigt hem uit: “Raak Mij aan, leg je hand in Mijn zijde.” En Thomas gelooft. (Johannes 20:26-29)

---

En wij?

Wij kunnen Jezus niet met onze ogen zien zoals Maria en de discipelen Hem zagen.
Wij kunnen Zijn wonden niet aanraken zoals Thomas.

Maar de Schrift verzekert ons dat dit niet nodig is.

📖 In Romeinen 1:19-20 staat dat niemand verloren gaat vanwege gebrek aan bewijs voor God.
Het probleem is niet het bewijs, maar de weigering om te geloven.
Ongeloof is een duistere, koppige keuze (Johannes 3:16-21).

Iedereen die Jezus met een oprecht hart zoekt, zal Hem vinden. (Jeremia 29:13)

“Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt, en een bewijs van de zaken die men niet ziet.” – Hebreeën 11:1
“Zalig zijn zij die niet gezien hebben en toch geloven.” – Jezus tot Thomas

--- 

✨ 16 Nisan op de Bijbelse kalender — de eerste dag van de week, direct na de sabbat. Op deze avond verscheen de opgestane Heere Jezus aan Zijn discipelen. Hij kwam door gesloten deuren. Hij bracht vrede. Hij toonde Zijn handen en Zijn zijde. Maar Thomas was er niet… die ontmoette Jezus pas een week later. Wat een moment van hoop, verwondering en hernieuwd geloof voor de anderen. Het was echt waar: Hij leeft!

---

Gail Burton Purath

Origineel: Resurrection Proof
Vrij Vertaald door Aritha Vermeulen