VERLIEFDHEID VERSUS VOLWASSEN LIEFDE

We weten wat het is om hopeloos verliefd te worden. Het overkomt je gewoon. Opeens is het er. In het Engels heet het niet voor niets: FALLING in love.

Maar we weten zo weinig af van het WANDELEN in de liefde. Verliefd worden kost je weinig moeite. Het is spannend, romantisch en leuk....

VERLIEFD OP EEN ANDER

Maar wanneer er van ons verwacht wordt dat we met beide benen op de grond komen te staan, en elkaar liefhebben door dik en dun met alle eigenaardigheden die we hebben, kan het zo maar zijn dat we stiekem verlangen naar een verzetje en verliefd worden op een ander.

Wat denk jij? Zijn we verliefd geworden op de liefde, op het plannen van romantische afspraakjes en leuke bruiloften? Lijkt het er niet op dat we wegvluchten als we merken dat onze relatie steeds meer zelfopofferende (christelijke) liefde van ons vraagt?

FANTASIE

Dit is één van de onderliggende redenen van de ongeveer 34.000 echtscheidingen die er ieder jaar plaatsvinden in Nederland. Niet DE reden. Soms lijkt het erop dat we een land van romantici zijn geworden, die de liefde afkijken van soaps waar filmsterren net zo gemakkelijk van sekspartner wisselen als van hun jas en het daarnaast presteren om er gelukkig, gezond en aantrekkelijk uit te zien. Alles moet leuk zijn, goed voelen. Dat is het echte leven! Maar ondertussen  berust die gedachte op fantasie.

In real life bestaat het huwelijk uit twee egocentrische mensen die dagelijks een beetje moeten sterven aan zichzelf. Partners die leren vergeven, elkaar leren dienen, volharden en naar elkaar toegroeien. Het betekent dat we te maken zullen krijgen met flinke uitdagingen. Het betekent dat we gaan leren hoe we de ander gelukkig kunnen maken. Minder te verwachten en meer te geven.

IN GODS KRACHT

We zien bepaalde zonden over het hoofd en leren vergevingsgezind te zijn naar de ander toe. Geen makkie, maar àls we in Gods kracht mogen volharden, komen we erachter dat onze relatie het meer dan waard is. We ontdekken dat verliefd-zijn lang niet zo waardevol is als het wandelen in volwassen liefde ... hand in hand over de hobbels, door de plassen en om de rotsen heen. Door de jaren heen steeds dichter naar elkaar toegroeien; stap voor stap. Dat is echt mogelijk.

Hoe denk jij hierover?
Hoe verhoudt jouw "prille verliefdheid van vroeger" zich tot het "wandelen in de liefde"? Welk aspect van het wandelen in de liefde is het moeilijkst voor jou? Wat is het belangrijkste dat jij in je huwelijk hebt geleerd?

Gail Burton Purath