VAN PIJN NAAR LOFPRIJS

Ik werd om 4 uur wakker en verdrietige gedachten vulden mijn geest.

"Waarom, Heere?" vroeg ik voor de duizendste keer. Ik was niet boos maar voelde ik me wel verward en verdrietig.

Waarom hebben onze geliefden keuzes gemaakt die ons en ook hen zelf pijn doen? Waarom ging het van kwaad tot erger? Waarom zagen zij niet dat het ontkennen van Bijbelse beginselen verkeerd is? Waarom konden we niet meer zo intiem met elkaar omgaan zoals vroeger?

IK DACHT AAN ASAF

Toen herinnerde ik me Asaf, geliefde kind van God. Hij stelde zoveel jaar geleden dezelfde soort vragen.

In Psalm 73 raakte Asaf in de war door het zien het schijnbare geluk van mensen die zonder God leefden.

Maar wat mij betreft, mijn voeten waren bijna uitgegleden, mijn schreden waren haast uitgeschoten, want ik was jaloers op de dwazen, toen ik de vrede van de goddelozen zag. Tot aan hun dood zijn er immers geen boeien, en hun kracht is fris. Zij verkeren niet in moeiten, zoals andere stervelingen, en worden niet gekweld met andere mensen.

In Psalm 77 riep hij het uit tot God in de nacht en hij was diep verontrust toen hij aan vroegere tijden dacht.

Ik overdacht de dagen vanouds, de jaren van vroegere eeuwen. Ik dacht aan mijn snarenspel, 's nachts peinsde ik in mijn hart, en mijn geest onderzocht: Zou de Heere dan in alle eeuwigheid verstoten en voortaan niet meer goedgezind zijn? Houdt Zijn goedertierenheid voor altijd op? Komt aan Zijn toezegging een einde, van generatie op generatie? Heeft God vergeten genadig te zijn? Of heeft Hij Zijn barmhartigheid door toorn afgesloten? 

ASAFS PERSPECTIEF VERANDERDE

Maar toen Asaf onrustig werd en zich door God vergeten voelde, hield hij opeens op met klagen. Zijn perspectief veranderde. Hij begon na te denken over Gods trouw, over Gods altijd aanwezige troost en de eerdere wonderen die Hij deed. (1) 

Asaf ging van zijn pijn over tot het prijzen van God; "O God, Uw weg is in het heiligdom. Wie is een God zo groot als God? U bent de God Die wonderen doet!"

U zult mij leiden door Uw raad,
daarna zult U mij in heerlijkheid opnemen.
Wie heb ik behalve U in de hemel?
Naast U vind ik nergens vreugde in op de aarde.
Bezwijkt mijn lichaam en mijn hart,
dan is God de rots van mijn hart
en voor eeuwig mijn deel.

MET GODS HULP

Zijn omstandigheden kon Asaf niet veranderen, maar wel zijn perspectief. Met Gods hulp kunnen wij hetzelfde doen! Breng al je moeiten en zorgen bij God. Iedere dag opnieuw.

• Als God geen antwoord geeft
• Habakuks geloofsbelijdenis
• Bemoedigende voetstappen uit Psalm 77

---------------------

(1) 2 Korinthiërs 1: 3-5 geeft uitdrukking aan Gods vermogen om ons te troosten in ons verdriet.

Gail Burton Purath