God riep Jeremia op jonge leeftijd en vertelde hem van
tevoren dat de meeste mensen hem zouden afwijzen als hij Gods boodschappen
uitsprak (Jeremia 1:4-8; 1:17-19).
Zodoende bracht Jeremia zijn leven door met het waarschuwen
van zijn volk voor komende vernietiging, terwijl zij tegen hem tekeer gingen, hem
gevangen namen, bespotten en verwierpen (Jeremia 20:8-9).
Toen Gods woord waar bleek te zijn en het Babylonische leger
de Joden verzamelde voor gevangenschap, herkende de commandant Jeremia als
degene die over de ballingschap had geprofeteerd. Hij bood Jeremia daarop zijn vrijheid aan en een gemakkelijk leven in Babylon (Jeremia 40:1-4).
In plaats daarvan gebruikte Jeremia zijn vrijheid om als
profeet terug te keren naar een handjevol mensen dat was achtergelaten in de
verslagen stad Jeruzalem (40:6).
Jeremia wist dat het niet gemakkelijk zou zijn (en dat was
het ook niet), maar hij begreep deze nieuwtestamentische waarheid:
Als iemand achter Mij wil komen, moet hij zichzelf verloochenen, zijn kruis dagelijks opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven wil behouden, die zal het verliezen; maar wie zijn leven verliezen zal omwille van Mij, die zal het behouden. Want wat baat het een mens heel de wereld te winnen en zichzelf te verliezen of zelf schade te lijden? Lukas 9:23-25
Beste christen, laten we Gods doelen kiezen, zelfs als we daar narigheid van krijgen of ons een gemakkelijke uitweg wordt aangeboden.
Paulus: Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden.
